Age, inquies, ista parva sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Duo Reges: constructio interrete. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?

Bork: Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
At certe gravius.: Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Bork: Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Verum audiamus.: Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Bork: Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Sint modo partes vitae beatae.

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro et tibi tam propinquo respondeat.

Tum ille: Ain tandem?

Quae duo sunt, unum facit. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Summus dolor plures dies manere non potest? An hoc usque quaque, aliter in vita? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Non est igitur summum malum dolor.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa
moveor exhedra.

Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra
malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro,
domi;